ฉบับที่สอง(อันยาวนาน): การเดินทางสู่ “Capital”ism
สวัสดีครับทุกท่าน … หลังจากเริ่มต้นเขียน Blog ตั้งแต่เดือนกันยายน ตัวกระผมเองก็หายไปร่วม สองเดือน! เนื่องจาก(แถลงการณ์แถ แบบสุด ๆ)ผมต้องลงไปทำธุระ ที่ กรุงเทพมหานคร เมืองหลวงของเรานั่นเอง และก็ได้เดินทางขึ้นลง ๆ จาก กรุงเทพฯ – เชียงใหม่ เป็นว่าเล่น ทำให้เวลาในการ อัพบล็อคของกระผม ก็ต้องขาดช่วงไปนานมาก… (เป็นคำแก้ตัวที่แย่ที่สุดในประเทศ!!) แต่ก็นั่นแหละครับ การที่ได้เดินทาง บางทีมันก็มีประสบการณ์ให้เก็บมาคิดอยู่เสมอ เอาล่ะครับ ลองมาเดินทางตามความคิดของผมกันดีกว่า Let’s Rock! เรื่องนี้เป็น สิ่งที่เกิดขึ้นในขณะผมกำลังขับรถ ซึ่งเป็นช่วงเวลากลางคืน ตอนที่ผมขับรถไปเรื่อย ๆ ประกอบกับ ช่วงนั้นถนนโล่ง ๆ ไม่มีแสงไฟข้างทางเพราะกำลังอยู่บนภูเขา ก็ทำให้ผมมานั่งนึกว่า เอ… อันที่จริง เคยมีคำกล่าวในสมัยโบราณ บอกไว้ว่า.. “เดินเรือต้องมีเข็มทิศ ดำเนินชีวิตต้องมีจุดหมาย” ซึ่งผมก็เลยเหมารวมเอาว่า อันที่จริงการตั้งเป้าหมายในชีวิตมันก็คล้ายกับ การตั้งเป้าหมายในการที่เราจะเดินทางไปที่ไหนซักที่นี่หว่า และคนส่วนใหญ่ ก็ถึงสถานที่ที่เราจะไปด้วย แต่ทำไมในชีวิตจริงมันไม่เหมือนกับการเดินทางเลยหล่ะ ??? นั่